ارزشیابی استاد از دیدگاه اساتید و دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی جهرم

سابقه و هدف: یکی از متداول‌ترین روش‌هایی که در بیش‌تر کشورها و از جمله ایران جهت تعیین میزان موفقیت یک استاد در رسیدن به اهداف آموزشی صورت می‌گیرد ارزشیابی اساتید از دید دانشجویان است. از آنجایی‌که شناخت نقاط قوت و ضعف این نوع ارزشیابی از دید مشتریان اصلی آن یعنی اساتید و دانشجویان نقش مهمی در ارتقاء کیفیت آموزشی دارد، این مطالعه بدین منظور طراحی شد. مواد و روش‌ها: این پژوهش یک مطالعه مقطعی است که در سال 1385 در دانشکده علوم پزشکی جهرم صورت گرفت و 100 نفر از دانشجویان و 35 نفر از اساتید در این تحقیق شرکت نمودند. 2 پرسش‌نامه مجزا که روایی و پایایی آنان به اثبات رسید مورد استفاده قرار گرفتند. در این پرسش‌نامه‌ها نقطه نظرات اساتید و دانشجویان در خصوص ارزشیابی استاد مورد پرسش قرار گرفت. داده‌ها پس از جمع‌آوری توسط نرم‌افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: 9/70 درصد از اساتید از روش ارزشیابی استاد توسط دانشجو بطور کلی راضی بودند. 6/48 درصد از آنان اعلام نمودند که نمره بدست آمده از فرم‌های ارزشیابی در کیفیت تدریس آنان مؤثر است. 8/48 درصد اساتید معتقد بودند دانشجویان در تکمیل فرم‌های ارزشیابی اغراض شخصی را دخالت می‌دهند. 60 درصد اساتید روش خود‌سنجی را به عنوان روش مکمل ارزشیابی معرفی کرده بودند. در مورد دانشجویان 6/76 درصد اعلام نمودند که مهارت‌های ارتباطی اساتید در ارزشیابی آنان مؤثر است. در خصوص تأثیر شوخ‌طبعی اساتید این رقم 5/57 درصد بود. 4/67 درصد تأثیر مسائل و اغراض شخصی خود را تکمیل فرم‌های ارزشیابی کم‌اهمیت می‌دانستند و 9/60 درصد دانشجویان سخت‌گیری در امتحانات را با نمره کم ارزشیابی مرتبط می‌دانستند. نتیجه گیری: یافته‌ها حاکی از این است که اکثریت اساتید با اصل ارزشیابی موافق بوده‌اند و با در نظر گرفتن این‌که ارزشیابی استاد تحت تأثیر عوامل مختلف قرار می‌گیرد. بهتر است از سایر روش‌ها نظیر ارزشیابی از همکار، خودسنجی و ارزشیابی میزان یادگیری دانشجویان استفاده شود. همچنین با توجه به تفاوت یافته‌ها در این خصوص در مطالعات دانشگاه‌های مختلف طراحی یک روش مشترک و دقیق در سراسر کشور ضروری به نظر می‌رسد.